Sortowanie
Źródło opisu
Katalog główny
(4)
Forma i typ
Książki
(4)
Proza
(2)
Literatura faktu, eseje, publicystyka
(1)
Dostępność
dostępne
(4)
Placówka
Wypożyczalnia Główna
(4)
Autor
Pecela Kamil (1984- )
(2)
Chruślińska Iza
(1)
Duda Tamara (1976- )
(1)
Gaczkowski Michał
(1)
Gavelis Ričardas (1950-2002)
(1)
Grinkevičiūtė Dalia (1927-1987)
(1)
Michnik Adam (1946- )
(1)
Zabużko Oksana (1960- )
(1)
Rok wydania
2020 - 2024
(1)
2010 - 2019
(3)
Okres powstania dzieła
1901-2000
(2)
1945-1989
(2)
1989-2000
(1)
2001-
(1)
Kraj wydania
Polska
(4)
Język
polski
(4)
Przynależność kulturowa
Literatura litewska
(2)
Literatura ukraińska
(1)
Temat
Kobieta
(2)
Grinkevičiūtė, Dalia (1927-1987)
(1)
Lekarze
(1)
Opozycjoniści
(1)
Pisarze ukraińscy
(1)
Postawy
(1)
Prześladowania polityczne
(1)
Społeczeństwo
(1)
Trudne sytuacje życiowe
(1)
Wojna
(1)
Wojna rosyjsko-ukraińska (2014- )
(1)
Wywiady
(1)
Władza
(1)
Zabužko, Oksana Stefanivna (1960- )
(1)
Zesłania
(1)
Zło
(1)
Łagry (ZSRR)
(1)
Temat: czas
1901-2000
(2)
1945-1989
(2)
1939-1945
(1)
Temat: miejsce
ZSRR
(2)
Donieckie Zagłębie Węglowe (Ukraina)
(1)
Jakucja (Rosja)
(1)
Litwa
(1)
Ukraina
(1)
Gatunek
Powieść
(2)
Literatura obozowa
(1)
Pamiętniki i wspomnienia
(1)
Dziedzina i ujęcie
Historia
(1)
4 wyniki Filtruj
Książka
W koszyku
Tytuł oryginału: Docâ, 2018
Posłowie: Od tłumacza ; Kalendarium "Córeczki" ; Światy równoległe.
“Jak wygląda miasto pod okupacją? Nie dacie wiary, ale normalnie. Miasto jak miasto. Autobusy jeżdżą, ludzie chodzą, sklepy są czynne”. Jeśli ktoś chce zrozumieć jak wyglądał początek wojny w Donbasie, a nie ma siły na poważne reportaże, czy przedzieranie się przez wiadomości w sieci, to “Córeczka” będzie idealną - do tego łatwo przyswajalną - lekcją. Duda bez skrupułów i sentymentów zauważa, że Donbas był miejscem, w którym trudno było odróżnić bandytów od milicji, a wielu mieszkańców miało zupełnie gdzieś to, kto nimi będzie rządził, byle był spokój. No i z dwojga złego Rosja - nie tylko dla ogłupiałych od rosyjskiej propagandy staruszków - wydawała się krajem o wiele bardziej perspektywicznym, niż państwo z kartonu, jakim była dla nich Ukraina. “Nienawykli, niedouczeni i niegotowi mężczyźni padali pod pociskami, nie rozumiejąc, skąd padają strzały”. Mimo krytyki jest w “Córeczce” - momentami wręcz patetyczna - miłość do własnego kraju i wiele momentów lirycznych. (https://zdaniemszota.pl/4537-recenzja-tamara-duda-coreczka)
1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.
Wypożyczalnia Główna
Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 82-3 (1 egz.)
Książka
W koszyku
Tytuł oryginału: Vilniaus pokeris.
Wilno - to miasto ducha, miasto halucynacji. Nie można go sobie wyśnić albo wyobrazić - samo jest snem albo tworem wyobraźni. Po Wilnie chodzą duchy litewskich książąt, witają się ze znajomymi, zagadują dziewczyny i ponuro tłoczą się na przystankach trolejbusowych. Unoszą się tutaj i mieszają zapachy z czasów polskich, zapachy pożarów i epidemii oraz najbardziej banalny wyziew zwykłej benzyny. Tu nocami Żelazny Wilk wyje strasznie i woła o pomoc. Tu możesz nieoczekiwanie spotkać zmarłego, zamęczonego niegdyś przez gestapo albo bezpiekę, powtarzającego wciąż imię zdrajcy, którego nikt nie chce słyszeć. W Pradze czy w Lizbonie starożytność unosi się obok dzisiejszej bezduszności. W Wilnie każdy dom, każde skrzyżowanie wąskich uliczek jest miejscem zarazem starożytnego życia, jak i dzisiejszej katalepsji. Wilno to wiele miast ułożonych jedno na drugim. (Z okładki).
Wileński poker Ricaradas Gavelisa jest książką przełomową w literaturze litewskiej i zarazem w litewskiej kulturze i społeczeństwie, również przełomem jaki dokonał się w latach osiemdziesiątych. Autor odważnie porusza w niej tematy i problemy, o których dotychczas milczano - te zabronione przez władze sowieckie, ale i te uważane za tabu przez Litwinów. Wilno jest labiryntem skomplikowanym, pozbawionym centrum (sensu), żyjącym własnym życiem i determinującym życia swoich mieszkańców. Labiryntem do potęgi - przenika się w nim nie tylko kilka miast (Wilno sowieckie, litewskie, polskie, żydowskie), ale i epok. Jest to siedziba zła, jednak równocześnie jest także miastem ukochanym - Wileński poker to poruszająca oda do wspaniałego miasta o bogatym duchu, którego Oni zabijają w swej okrutnej dehumanizacji. (Kamil Pecela - z okładki).
1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.
Wypożyczalnia Główna
Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 82-3 (1 egz.)
Książka
W koszyku
Tytuł oryginału: Lietuviai prie Laptevų jūros.
Litwini nad Morzem Łaptiewów są świadectwem zesłania do syberyjskiej Jakucji, jednego z najbardziej traumatycznych doświadczeń narodu litewskiego w XX wieku. Dalia Grinkvičiute była zaledwie dziewczynką (urodziła się 28 maja 1927 roku w Kownie), kiedy 14 czerwca 1941 roku podzieliła los dziesiątek tysięcy swoich rodaków: wraz z rodziną została aresztowana i deportowana w głąb Związku Radzieckiego. (Nota wydawcy).
Pierwszą wersję świadectwa Dalia Grinkevičiūtė spisała w latach 1949-1950 na Litwie, po ucieczce z Jakucji. Pozbawiony tytułu tekst, obecnie zwany Wspomnieniami, zamknęła w słoiku i zakopała. Wkrótce została aresztowana i ponownie zesłana na Północ, a kiedy z niej powróciła, nie udało się jej odnaleźć zapisków. W różnych latach podejmowała próby ich odtworzenia, wierząc, że mogą mieć znaczenie nie tylko dla niej. Ślady tych prób to liczne notatki, fragmenty, wreszcie miniatury, z których trzy zamieszczono w niniejszym zbiorze. Dopiero na początku lat osiemdziesiątych osiągnęła cel - powstał drugi wariant relacji, któremu nadano tytuł Litwini nad Morzem Łaptiewów. Mniej więcej w tym samym czasie spisała także doświadczenia z lat praktyki lekarskiej - ta część nosi tytuł Na ziemi ojczystej. Teksty te, pomimo istotnych różnic, są silnie ze sobą związane, nawzajem rzucają światło na opisane w nich zdarzenia i współtworzą dramatyczny dokument bestialskich męczarni, głębokiej traumy i nieludzkiego systemu, ale także silnego, wspaniałego, szlachetnego charakteru i - ostatecznie - triumfu ludzkiego ducha. W świadomości zbiorowej Litwinów Dalia Grinkevičiūtė jest bardzo ważną postacią. W jej dramatycznych przeżyciach rozpoznają oni własny los, a jej postawa uznawana jest za wzór postępowania na czas zarazy. Dlatego jej wspomnienia, poczytywane za skarb litewskiej literatury XX wieku, to lektura w litewskich szkołach - tekst formacyjny. Jestem przekonany, że autorka chętnie zrezygnowałaby z tej pośmiertnej sławy w zamian za odzyskanie utraconej młodości zwyczajnej dziewczynki. (Kamil Pecela).
1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.
Wypożyczalnia Główna
Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 93/99 (1 egz.)
Książka
W koszyku
1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.
Wypożyczalnia Główna
Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 82 (1 egz.)
Pozycja została dodana do koszyka. Jeśli nie wiesz, do czego służy koszyk, kliknij tutaj, aby poznać szczegóły.
Nie pokazuj tego więcej